De wereld staat op zijn kop. Alles is anders dan we gewend waren en het overkwam ons geleidelijk. Het COVID-19 virus en alle maatregelen zorgen dat we op onszelf zijn aangewezen. Zo ook de raadsleden van de VLP. De komende weken een kleine serie over hoe het leven ineens is veranderd. Hoe komt u de dagen door? Wat houdt u bezig? Laat het ons weten, want alleen samen gaat het ons lukken!

Om van het ene op het andere moment thuis te moeten werken, is en blijft raar. Ineens zit je aan huis gekluisterd. Zeker de eerste weken. Gelukkig probeer ik wel veel te sporten, gezond te blijven, en bezorgen veel ondernemers aan huis. Dus het ontbreekt je aan niets. En thuis hebben we eindelijk tijd voor wat klussen, zeker nu de vakantie niet is doorgegaan in april, wil je jezelf toch nuttig maken.
Ook het raadswerk is gewoon doorgegaan. Al is het aantal vergaderingen wel veel minder, zijn er veel dossiers uitgesteld en is direct even een babbeltje maken met andere raadscollega’s even niet mogelijk. Vanaf de eerste week zijn we als fractievoorzitters wekelijks digitaal bijgepraat over de situatie in Roosendaal. We hebben een actieplan opgesteld voor het College, we hebben signalen doorgegeven en al onze vragen zijn beantwoord. We zitten er wat dat betreft bovenop.
Wel is het erg om te zien dat veel ondernemers moeten vechten voor hun zaak en er veel inwoners zijn die een baanonzekerheid voelen. Voor veel mensen is er misschien niet veel verschil, stilletjes stijgt onze werkeloosheid. Ook voor de zorg spring ik links en rechts van mijn bureaustoel omhoog. Veel contact en verhalen van medewerkers en bewoners van bijvoorbeeld de Brink, of de Bloemschevaart. Ik probeer zo goed mogelijk op te komen voor onze inwoners, ook al is deze opgave nu meer dan ooit ontzettend moeilijk vanuit thuis.
Dus vermaak me prima thuis en als er echt nog een uurtje over is, probeer ik ook wat te doen aan mijn grootste ergernis: zwerfafval. Je zou bijna denken dat je de enige bent die thuiszit. Roosendaal ligt er gewoon vol mee.