Vluchtelingen steken in grote getale de Europa grenzen over. Een deel daarvan met als doel zich te vestigen in Nederland. Wat betekent dit voor Europa, Nederland en in het bijzonder Roosendaal? Zoals u van de VLP gewend bent, kijkt de VLP naar de feiten en de gevolgen, alvorens een standpunt in te nemen.
Samengevat is de VLP tot de conclusie gekomen dat:
- Het grootste probleem is: het aantal vluchtelingen.
- Opvang van oorlogsvluchtelingen dient bij voorkeur in de buurlanden plaats te vinden.
- Economische vluchtelingen zijn niet welkom.
- Het is een Europees probleem, dan een Nederlands probleem en lokale politiek gaat slechts over de huisvesting en opvang van statushouders. Het aantal statushouders dat Roosendaal moet opvangen is landelijk bepaald en daar hebben wij geen zeggenschap in. Wel kunnen wij onze wensen en bedenkingen uitspreken.
Hoe de VLP tot deze conclusie is gekomen?
Vluchtelingen zijn er al sinds mensenheugenis. Wie herinnert zich niet de beelden op tv van een stroom van lopende mensen, vluchtend voor oorlog of natuurgeweld. Het waren er honderden of soms duizenden, maar geen honderdduizenden. De aantallen nemen vormen aan die onze eigen veiligheid ter discussie gaat stellen. Les 1 van hulpverlening is en blijft: denk eerst aan je eigen veiligheid, want als die niet gegarandeerd is, kun je geen hulp bieden. Zeker niet op lange termijn.
Mensen die vluchten voor oorlogsgeweld, kunnen rekenen op begrip van de VLP. Maar de VLP stelt zich wel de volgende vragen:
- Hoe ver moet je vluchten: tot aan het eerste veilige land of moet je 7 veilige landen doorkruisen?
- Hoe help je mensen die niet in staat zijn om te vluchten, omdat zij bijvoorbeeld met hun fysieke gezondheid kampen of geen geld hebben voor mensensmokkelaars?
- Wat gaan die mensen doen als de oorlog voorbij is?
- Wie bouwt het land terug op?
De VLP is van mening dat oorlogsvluchtelingen in principe terugkeren naar hun eigen land. Dat zij hun land weer terug opbouwen. Daarom is opvang in de regio of buurlanden essentieel.
De economie in West Brabant verkeert in zwaar weer. Grote werkgevers, zoals Philips en Philip Morris hebben hun deuren gesloten, met veel werkzoekenden als gevolg. Daarbovenop komen voor Roosendaal nog ruim 400 arbeidsmigranten uit de Oost-Europese landen. Hoe humaan moet een samenleving dan zijn voor de gelukszoekers van de wereld ten koste van West-Brabanders die nu noodgedwongen zonder werk zitten?
Tenslotte: wat ligt er binnen de beïnvloedingssfeer van de Roosendaalse politiek? De landelijke politiek gaat over de AZC’s, de opvang van vluchtelingen die nog geen statushouder zijn en over de verplichte opvang van statushouders in de regio. Wettelijke verplichtingen opgelegd vanuit Den Haag, daar moet de lokale politiek zich aan houden. Wél kunnen wij onze wensen en voorkeuren kenbaar maken.
- De VLP geeft de voorkeur aan de opvang van gezinnen. Hierdoor verklein je de kans op een tweede golf met vluchtelingen in verband met gezinshereniging.
- De VLP wil de opvang beperken tot het wettelijk minimum.
- De VLP is voor integratie met de samenleving. Dat betekent dat de woningen, waarin deze vluchtelingen in eerste instantie moeten worden opgevangen, niet uit het huidige aanbod hoeven te komen. Noodopvang volstaat, zeker voor diegenen die na de oorlog naar hun eigen land terug willen keren. Diegenen die willen blijven, kunnen zich inschrijven bij AlleeWonen zonder voorkeursbehandeling.
De mening van de burgers telt voor de VLP.
Wij nodigen u uit om via onze website www.vlproosendaal.nl/contact uw mening over de vluchtelingen kenbaar te maken zodat wij nog meer inzicht krijgen in hetgeen er in Roosendaal leeft. Uiteraard geldt dit ook voor andere onderwerpen.